Het Ontrouwe Vriendje

voetjes_water

@Siteia (Kreta), zomer 2009

“Om een vriend te vinden moet men één oog sluiten. Twee om hem te houden” (Norman Douglas)

Mijn vriendje, de olijke man die volop aan het verkassen is van zijn rustig optrekje in de bergen naar zijn nieuwe woonst in de stad – waar een half bataljon schilferkoppen zich op dit eigenste moment de naad uit het gebronsde lijf werkt om alles tijdig beplaasterd, betegeld, beglaasd, geschilderd en aangesloten te krijgen – en van wie je dus normaliter zou verwachten dat hij, zo niet met vleesgeworden stress, dan toch op zijn minst met erectiele dysfuncties rond zou lopen, zit breedlachend – in uitsluitend vrouwelijk gezelschap – op een terras aan zijn zoveelste koffietje te nippen.

Hij veert recht als hij me aan ziet komen.

“Agapi mou, why is the colour of your eyes changing?”

Ik besluit mijn twéé ogen te sluiten, Norman Douglas indachtig.

“What’s wrong, agapi? Oh come on. I know something is bothering you, I gave you birth”.
Waarmee hij dan poenerig bedoelt dat hij me door-en-door ként.

Verkeerde interpretatie, maat, ik voel me gewoon pissig en wil naar huis, R.E.M. op maximum geluidssterkte horen, in bed kruipen, mezelf uithongeren. Wèg van hem. Hij voelt zich gewoon betrapt en wil zo snel mogelijk van die vrouwen af.

Ik besluit ook mijn mond maar te sluiten. Een hele opgave voor mij.

“Please, do sit down and have a coffee. Please ??? Do you want me to tell everyone in Siteia that I love you?”

“Most certainly NOT. I will break your legs”.

Hij draait zich naar het tafeltje, raapt zijn mobieltje en sigaretten bijeen. De verbazing op de gezichten van zijn gezelschap is groot, de verwachting nog groter.

“I love this woman. But she doesn’t want to marry me”.

Waarop twee hangwichten  als een springveer uit hun stoeltje omhoog schieten en totaal verbluft haperend uitroepen : “But, but, but…. I… I… will marry you, agapi mou !!!

Slik. Nogmaals slik. Aan menig mens is niets zo echt als zijn masker. Hier houdt het dus wel op, sweetheart.

31 reacties

  1. Ik moet heel veel bijlezen, ben vandaag dus maar eens begonnen en dat is maar goed ook want ik zit dit verhaal met een glimlach te lezen (al weet ik niet of het voor jou ECHT zo leuk was!).

  2. Such is life!
    Some times .. maar ik weet zeker dat hij nog vaak aan jou denkt. Niets zo moeilijk af te schudden als een afwijzing bij dit soort mannen 🙂

  3. Zo zeg Babette ik dacht even dat dit nu was gebeurd.
    Des al niet te min zijn zo’n ervaringen nooit leuk , gelukkig was en ben jij slimmer en heb jij je ogen en verstand erbij ! 😙

  4. Was toch wat overdonderd door het verhaal hoor. Even laten bezinken. Was ongerust over jou. En nu… ik zie dat het al lang geleden is, ik zie ook de andere commentaren ..
    Hoop dat het nu toch goed met je gaat .
    Wat kun jij toch levendig schrijven. Ik kijk uit naar jouw teksten
    😘😘😘😘

  5. Heeft hij op je hart getrapt? Is-ie helemaal besodemieterd! Ik ben in staat hem – zelfs na het verstrijken van 8 jaren – een brief te schrijven.
    Warme groet ♥

  6. Mooi, doet denken aan het nummer Agape van Bear’s Den. Ook zo mooi…
    ‘Agape
    Please don’t dissipate
    Yeah, I know that I have got this all wrong
    I’m reaching out
    To touch your voice
    But baby I’m clutching at straws’

  7. If I’m getting the translation right this is a great story. If I’m not I don’t care it’s still a great story. cheers

  8. Dit stukje doet me denken aan mijn vader. Een man met vele maskers. Ik ben allergisch geworden voor maskers …

Reacties zijn gesloten.