Trouwe volgelingen van mijn gekrabbel zullen zich ongetwijfeld de haat-liefdeverhouding, die ik met mijn weerbarstige Lemonia heb, herinneren.
De totebel presteerde het, mijn (nochtans oeverloos) geduld en gepopel te weerstaan en gunde mij verder geen enkele nakomeling meer. Zij tekende hiermede haar doodvonnis.
Met niet minder dan misplaatste fierheid kondigde Grom immers aan, dat hij een nieuwe gardener had gevonden, die alle gewas in en op onze patio eens deskundig onder handen zou nemen, lees : uitroeien. Aggelos heette de nieuwe engel, die meteen kwam aanrukken met een lichte vrachtwagen nieuwe planten, een lading keramieken potten en hopen tuinaarde, van het soort waar je zelfs met een klopboormachine geen litertje water doorheen krijgt. En o ja, met een nieuwe Lemonia, nummer 3 dus.
Met een beroepsernst, bij mijn weten enkel op Kreta te bespeuren (wat mij bijgevolg nog wantrouwiger maakte), verzekerde Aggelos ons, dat wij over dit citroenenboompje over afzienbare tijd enkel lof zouden uitbazuinen. Meer zelfs, dit unieke exemplaar zou ons tweemaal per jaar voorzien van tonnen citroenen.
Niks van dit alles. Helemaal ongevoelig bleef ook dit mispunt voor mijn stille hoop. Groeien deed zij wel, opende bij tijd en wijle zelfs een paar schuchtere witte bloemetjes, gegeneerd als zij (vermoedelijk) was door mijn niet-aflatende goede zorgen, fikse aansporingen en liefdevolle aanrakingen.
Ik besloot haar verder geen blik meer te gunnen. En zie, plots hangt daar zoiets als een prille citroen tussen de bladeren. Eentje. Twee centimeter troostprijs.
Het kan mij geen barst meer schelen. En dat geldt zowaar eveneens voor Lemonia III. Zij heeft immers uit represaille haar meest vervaarlijke stekels opgezet.
Darling Doormat 
O! Geweldig toch! De eerste … van velen die nog zullen volgen mettertijd!
Jij hebt zonet mijn optimisme aangewakkerd 😉
Blijven volhouden ;)!
Barbaar dat ik ben onkundig van het feit dat citroenbomen doornen hebben. Soit..het overigens een ‘schoon’ exemplaar
4 cm heb ik toch gemeten, Els. Ik laat het strelen nu achterwege 😀
Wat een strijd moet jij leveren zeg…hahaha! 😉
Niet te harden, Carla! 😀 😀
Citroenbomen hebben ook doornen net zoals rozen, maar willen niet zoveel water.
Ik heb er een in de tuin en moest wel enkele jaren wachten voordat het citroenen gaf. Het bloeit het hele jaar en nu hebben we regelmatig citroenen maar wel geen karrevrachten want daarvoor is het te jong.
Geduld, geduld want de vruchten komen wel …….
Viviane-lief, jij bent de stem van de rede. Misschien gun ik ons Lemonia een tweede kans 😉
De druiven doen het goed in mijn tuin. De vijgenboom krijgt erg veel vruchten.
De druiven worden rijp en zoet.
Maar de vijgen blijven hard.
Wat raad jij mij aan?
Moet ik ook maar een citroenboompje gaan planten?
Vriendelijke groet,
Vergeet dat citroenboompje, Rob. Ik zal jou een kistje zachte vijgen toesturen 😉
Graag !!!
als het een troost kan zijn, hier groeit zelfs geen cactus! Droog, droger, droogst…..dat is de grond hier!
Als het een troost kan zijn, hier bij mij groeit zelfs geen cactus in de grond. Droog, droger, droogst…..dat is de grond hier!
Geen cactus in de wijde omtrek, Louka? Wacht, ik kom eraan 😀
Jammer en wat raar! Ik heb er ook eentje gehad, maar bij ons is het te hoog (800 m). Zij woont nu in een serre bij de buren. Lukt het in andere tuinen in jullie omgeving dan wel?
O zeker! Je kan er dagelijks de voorraad in de Lidl mee aanvullen 😉 De meesten kijken er niet eens naar om, de vruchten worden zelfs niet meer geplukt.