door Darling Doormat

Goodbye Lakkou

Het parkje in de verpauperde wijk Lakkos (Heraklion) ademde enkel tristesse uit. Gebrandmerkt als een ontmoetingsplaats voor druggebruikers, bleven wandelaars en spelende kinderen er weg en besloot het stadsbestuur het niet verder te onderhouden.

De jarenlange verwaarlozing en de desinteresse van het publiek waren een doorn in het oog van een groep plaatselijke kunstenaars, die besloten de wijk en het park nieuw leven in te blazen. Kleurrijke muurschilderingen moesten de troosteloze omgeving opvrolijken.

Grom nam alvast de grootste muur in beslag en transformeerde een in onbruik geraakte fontein in een huiselijke schoorsteen.

Het project werd een succes toen meerdere kunstenaars zich aanmeldden en zich met geestdrift, verf en kwast op de muren uitleefden. Grom, een verwoed verzamelaar van robotten, zag een resterend stuk muur en zijn kans schoon om zijn voorliefde te vereeuwigen. “Lakkou de robot” zag aldus het daglicht.

Lakkou werd de mascotte van het park, de kinderen waren er dol op. Ook de plaatselijke brouwer viel voor zijn charmes en voorzag een nieuw bier, dat uitsluitend voor de Chinese markt bestemd was, van een Lakkou-label.

Door de nieuwe impulsen, werd de wijk stilaan een nieuw Belleville. Artiesten kwamen en gingen, of bleven. Culturen mengden zich, kunst en vermaak verbroederden, evenementen volgden, toeristen stroomden toe, eet- en drankgelegenheden werden geopend. Lakkos werd een van the most up and coming districten van de stad.

Dit alles bleef niet onopgemerkt. Het stadsbestuur besloot een duit in het zakje te doen en nam zich voor, de omgeving te verfraaien. Te starten met het parkje. Bomen werden geveld, gras gezaaid, speeltuigen geplaatst, drugrommel opgekuist, toezicht verscherpt, gebouwen gesloopt.

Ook het gebouw waar Lakkou een onderkomen had gevonden. Lakkou is met de grond gelijkgemaakt, maar hij leeft voort in Chinese handen. Goodbye Lakkou!

26 reacties

      1. Ik moest ook denken aan wat er in het boekje “Keep Going” van Austin Kleon staat: “Art is supposed to make our lives better.” Dat hebben jullie alvast prachtig in de praktijk omgezet 🙂

  3. Prachtige schilderwerken!
    Straten opfleuren met kunst is altijd een fijn idee.
    Je mag terecht fier zijn.

  5. Goed dat het opgeknapt is. Vaak zie je dat er aan verpauperde wijken niks meer wordt gedaan en zelfs de politie wegblijft. Mooi blog.

  7. Wat een positieve ontwikkeling en herontdekking van het parkje. Zo zie je maar zelfs robotten kunnen
    bijdragen aan een kleurrijke samenleving. Het huiselijke schoorsteentafereel is een geweldige bijdrage van GROM

  8. Wat een origineel idee om mee uit te pakken, die zaadjes! En Chris, wat nog leuker is dan een kunstenaar in huis, is een kunstenaar 20 meter verderop.

  9. Lijkt me leuk, een kunstenaar in huis. (Maar neemt wel veel plaats in, denk ik.)
    Enerzijds jammer van die muur, maar er bestaat ook zoiets als vergankelijke kunst. Zo heb ik onlangs een beeld gezien dat in een weide staat te vergaan. Maar in de klei zitten dan wel zaadjes die dan weer bloemen geven. En hier heb je de muur die wegvalt, maar het bier blijft 🙂

  12. Amai, spijtig dat robot weg is maar supergoed dat Gromm alles in gang heeft gezet. PROFICIAT !!!
    Mag men zijn tekening zo maar op het bier zetten ??

      1. Wat jammer zeg van de kunst.
        Maar in iedere geval een betere en mooiere plek geworden, dankzij Grom.👍

Reacties zijn gesloten.