Bloedheet is het in het dorp vanmiddag. En onaards stil. Zelfs de straathonden blaffen niet.
Zij liggen uitgeteld naast de bron op het plein, waar de mensen, die niet op de waterleiding zijn aangesloten, dagelijks hun plastic flessen en jerrycans komen vullen.
Iedereen houdt vensters en deuren potdicht en probeert een paar uren door de hitte heen te slapen.
Het geroezemoes dat ik nu meen te horen, zwelt aan. Ik hoor stappen, veel stappen. En veel opgewonden stemmen. Fransen.
Yiannis, de zelfverklaarde burgervader van het dorp, loopt zelfverzekerd aan het hoofd van een meute opgewonden désagréables en sleurt heftig aan ons hekken.
“Grom! GROM!” Ik vrees het ergste. Een bosbrand, een aardbeving, een hittedode, de moffen nogmaals? Oooh, de onverlaat die het aandurft Grom uit zijn middagslaapje te halen.
Een buslading Franse toeristen is, op weg naar de fameuze grot waar geen publiek is toegelaten wegens te gevaarlijk, gestrand voor Yiannis’ deur en hij begrijpt ze niet, maar veronderstelt dat zij moeten pissen. En gaat ervan uit, dat dit bij Grom & Darling wel moet lukken.
De massa valt op onze patio bijna over elkaar heen en vormt giechelend en grappend een lange rij langsheen de buitendouche, recht naar wat wij grinnikend onze “visitor’s corner” noemen. Geduldig wacht elk zijn plasbeurt af, onderwijl ah-end en oh-end over het huis en hoe chaleureux et raffinés de bewoners wel zijn.
En of er ook de possibilité is om het even vanbinnen te bekijken? Misschien ook wel quelque chose à boire? Grom, heimelijk toch wel trots op het huis, dat hij zelf ontworpen heeft, loodst de horde van onder naar boven en van links naar rechts, en installeert die uiteindelijk met een paar liter raki op het zomerterras. Dat gelukkig onder het gewicht niet is bezweken.
De grot hebben zij niet meer bezocht, daar hadden zij bij nader inzien geen zin meer in. Op de foto daarentegen wilden zij bij het afscheid wel graag. Want tevreden (en aangeschoten) waren zij.
Grom ook trouwens, hij presteerde het 2 euro per “plas + glas” aan te rekenen. I’m burning with shame.
Darling Doormat 
Slim 🙂
ik vraag me dan weer af hoe het toilet er uit zag na de dronken franse invasie die lachend 2 euri per glas wijn schokten …
😁
Prachtig!
Ah… wat een lief verhaal!
Looks like a real bargain to me. Perhaps I’ll stop by when the planes are flying again.
En ik maar denken dat alleen ‘Ollanders’ zo in elkaar staken. Maar allez het heeft de franse vrolijke flierefluiters niet gedeerd zo te zien.
Heerlijk verhaal!
Oink? Ik moest even goed kijken… in deze tijden, maar nee het is 2019, hahaha wat een opluchting. En wat een geweldig verhaal. Ik denk dat ik volgende zomer ook eventjes langskom.
Het wordt daar in 2021 (opnieuw) druk heb ik de indruk.
O mooie foto… ik zag 2019 dacht al dat kan nu toch niet……
Die foto..als de Fransen die zien, zal er ook enige schaamte boven komen. Wat ik je (g)brom.
Wat een schitterende gastvrijheid en weer geweldig geschreven!
Lieve groet.
Geweldig!
Twee euro voor een plas, een ganse rondleiding en een goed glas raki achteraf: ik wou dat ik erbij was, verdorie. 😀
Geinige foto, trouwens.
Dit noem ik nu eens echte (warme) gastvrijheid. Hier zou dit niet voorkomen, denk ik.
Moet je niet beschaamd over zijn! Voor die gastvrijheid mag dat wal.
Lie(f)s.
Schitterend 🙂
Schitterend!
Grom heeft gelijk. Waar kun je nog zo een gastvrij koppel vinden ! Wc en drank voor maar 2 euro !!!.. Hier moogde zelfs nergens naar de wc !
Chappeau !! Dikke zoen xx
Wow. Geweldig, dat dit zomaar kan!