De challenge van Satur9 is aan de 10de week toe. Met een thema als “OUD” stemt dit tot enig nadenken.
Mensen met vele jaartjes meer zetten het niet meer op een lopen, noch duiken zij spontaan weg als er een lens op hen gericht wordt. Hun spiegel en hun lichaam spreken immers duidelijke taal: dit is je laatste levensfase, love it or hate it.
Mijn fotomodellen hebben alvast hun keuze gemaakt, zij voelen zich zo jong als hun schoenmaat.
Die licht geamuseerde blik van de Marskramer, mooi. Ik zou wel benieuwd zijn naar een gesprek tussen hem en de Dame. Zoveel mooier dan de nietszeggende gladgestreken selfies die (sommige) jongeren maken waarop ze allemaal op elkaar lijken.
Wat een juweel van een uitdrukking: je zo jong voelen als je schoenmaat.
Voor de man voel ik sympathie. Hij kijkt zo open en vriendelijk. De eigengereidheid van de dame is krachtig. Veelzeggende foto’s!
Wauw, prachtige mensen en prachtige foto’s.
Schitterend. Twee karakterkoppen. Ik hou van de extravaganza van de dame 🙂
Voor de man met baard voel ik veel sympathie. Begrijp je wel van mij?
Een mooie karakterkop die zich geen zorgen maakt over wat de ander van hem denkt.
Prachtige karakterkoppen.
Zo oud als mijn schoenmaat (een kleine 37) wil ik me ook wel levenslang voelen.
Mooie portretten!
Turn de foto van de marktkramer om in een zwart-witbeeld en je hebt een pláátje!
Ohhh die eerste! Geweldig!
Ik hoop dat ik ook zo blij en gezind oud mag worden, het is niet iedereen gegeven.
Als je zelf ouder wordt zie je dingen ander. Ik hoop te kunnen zeggen meer genuanceerd maar of dit het juiste woord is weet ik niet. Niet altijd is het woord zelf goed. Maar ik ben geen filosoof.
Die man straalt wijsheid uit. Met zo iemand wil ik wel enkele uurtjes praten.
Die dame ziet er nog monter uit. Alleen die bril zou ik vervangen, maar smaken verschillen nu eenmaal.
Het doorleefde gezicht van de marktkramer is zo mooi.