door Darling Doormat

Anne’s Fotochallenge

Met het thema voor week 11 “BRIEVENBUS”, heeft Anne voor mij de hoofdvogel afgeschoten. Op mijn jarenlange perikelen met de Griekse (non)postbedeling heb ik namelijk al een paar tanden stukgebeten.

Wie het bescheiden geluk heeft zich in een verpieterd bergdorp te nestelen, moet er de ongemakken bijnemen. Met een beetje bof krijg je een postcode toegewezen, maar het is vergeefs zoeken naar je straatnaam of huisnummer. En in de meeste gevallen, ook naar de postbode.

In mijn, minder archaïsch, dorp-zonder-straatnamen staat een postkast met genummerde vakjes, waarin de postbode-van-dienst jouw briefwisseling achterlaat. Voor het gemak, ook die van andere bewoners, wiens naam hij niet kan ontcijferen.

Maar hij kent Engels. Je mag dus hopen, dat jouw kastnummertje op je brieven en documenten vermeld staat, of je kan er naar fluiten.

26 reacties

  6. Op die manier is een bezoekje aan de brievenbus wel elke keer extra spannend … Het ontbreken van straatnamen lijkt me wel niet zo handig. Op bezoek bij mevrouw X? Dat is dat straatje links achter den bakker, wit huis, blauwe deur.

  9. Mijn vriendje was afgelopen herfst postbode in onze vallei. Eerste drie weken werd hij volledig gek; vaak ontbraken namen, huisnummers, hele straten, hij werd van links naar rechts gestuurd. Geloof dat hij af en toe gewoon maar willekeurig de post heeft verdeeld (hem kennende). Niet de meest betrouwbare postbode die de vallei ooit gekend heeft. Maar vanwege de gedwongen communicatie (meneer Monet? woont die hier?) maakte hij wel snel vriendjes en werd hij overal voor koffie uitgenodigd. Kwam met hele verhalen thuis. Soms ook met andermans post, voor de volgende dag.

    Wel een klein beetje ongezellig dat jullie slechts nummers zijn, daar! Kun je niet alsnog je naam naast je nummer schrijven?

  12. Vandaar dat mijn nieuwjaarskaart wellicht nooit tot bij jou is geraakt?
    Heel speciaal systeem daar, hier wordt het enkel gebruikt voor appartementen. Het heeft wel iets gezelligs!

  13. en ik dacht dat ik de enige was met het “postprobleem”En toch heb ik een postbusnummer. En zelfs dan sturen ze het terug of verdwijnt het gewoonweg helemaal. En Corona heeft het niet verholpen, integendeel. “men is overwerkt in de post”, laat me niet lachen…..

  14. Mijn zus de Peloponnesos klaagt steen en been, ze wacht al maanden op post van haar bank. Het is een historie die bijna komisch is te noemen. Bij het zien van de brievenbussen, zakt me de moed in de schoenen dat zij ooit de lang verwachte code zal ontvangen.

  16. Hier niet te klagen, hoor. Geen straatnamen, geen huisnummers, maar post komt altijd aan. En als het een pakje is, komt onze lieftallige factrice het persoonlijk overhandigen. Dan is mijn dag goed 🙂

  17. Och, geen huisnummer en straatnamen? Daar moet ik toch niet aan denken, maar zal wellicht gewoon een kwestie van wennen zijn 😬

  18. Mooie foto’s. Een apart systeem wordt er daar gehanteerd; amper/geen post en evenmin straatnamen. Jullie zijn dus letterlijk allemaal een nummer. 😉

  19. Een villa Kakelbont maar dan alleen met brievenbussen. Lijkt me frustrerend om geen post te krijgen, of erger: alleen post voor je buren. Het is wel puur leesplezier (-: Aan het papier op de grond te zien, werd veel post niet op prijs gesteld…

  22. Een specialleke! Ik vind het systeem op zich (1 postkast met vakjes, per straat bv.) niet verkeerd en vraag me dikwijls af of het nog van deze tijd is om door weer en wind alle deuren langs te gaan. Hetzelfde voor de huisvuilophaling trouwens.

  23. Wat een prachtige invulling. Toch bijzonder dat je dit mocht ervaren, ook al was dat vroeger niet altijd even leuk. Bij deze terugblik is het dan toch wel hilarisch.

  24. Een mooie sfeerschepper. Ik postte ooit een tiental kaarten vanuit Alonissos naar Belgische en Nederlandse vrienden/familie. Nooit aangekomen, geen enkele.

Reacties zijn gesloten.